Το πιο δημοφιλές έργο του μεγάλου Γερμανού oμηριστή Βόλφγκανγκ Σάντεβαλντ (1900-1974). Το πρώτο μέρος οδηγεί τον αναγνώστη, μέσα από τις δυσκολίες και τις παλινδρομήσεις που γνώρισε τους περασμένους αιώνες η ομηρική έρευνα, στο σημείο από όπου τώρα οι ομηριστές, πατώντας σε στέρεο έδαφος και με ασκημένο βλέμμα, μπορούν να επισκοπούν το έπος στο σύνολό του. Ο συγγραφέας τοποθετεί τον Όμηρο στο σωστό ιστορικό του πλαίσιο, φωτίζει την επαγγελματική υπόσταση και την κοινωνική λειτουργία του ραψωδού και διδάσκει τη μόνη σωστή μέθοδο για να πλησιάσει κανείς, με μεγάλη προσοχή αλλά και επιστημονική σιγουριά, το έργο και τον ποιητή την ώρα της δημιουργίας, να δει τί υλικά χρησιμοποίησε, πώς τα μετέπλασε, πώς σχεδίασε και πώς πραγματοποίησε τη δική του μεγαλόπνοη κατασκευή. Η μέθοδος αυτή, η νεοαναλυτική όπως επικράτησε να λέγεται, βρίσκει την εφαρμογή της στο δεύτερο μέρος του έργου, όπου ο Σάντεβαλντ εξετάζει τέσσερις μεγάλες ενότητες της Ιλιάδας, εντάσσοντάς τες βέβαια στο ένα και μεγάλο σχέδιο που κυβερνά το έπος ολόκληρο.