Συλλογή διηγημάτων και ποιημάτων του Ρένου Αποστολίδη.

Ξαπλώναμε στὶς ράγες ἀνάμεσα, καὶ περιμέναμε αὐτοῦ τὸ τραῖνο, μὲ τ' ἀφτί στὸ παγωμένο σίδερο, νὰ πιάσουμε τ' ἀπόμακρο ποδοβολητό του, καταποδιαστό ἀπ' τὰ ἔγκατα! ῾Ωρκιζόμασταν πὼς «ὄχι! αὐτή τὴ φορά δέ θὰ φοβηθοῦμε, δέ θὰ λυγίσουμε· θὰ μείνουμ' αὐτοῦ, ἀσάλευτοι, νὰ περάσῃ ὅλο σουροβαλητό ἀποπάνω μας, κ' ἐμεῖς ἀδιάφοροι θὰ καπνίζουμε, φυσῶντας τὸν καπνό στοὺς ἄξονες τῶν βαγονιῶν: θὰ τὸν περιτύλιγαν!..» [] Ξαπλώνεις - κι αὐτό ἠταν!.. Τώρα δέ σὲ νοιάζει πιά ὁ χρόνος· τὸν μετρᾶν οἱ σταθμάρχες!