Στη Γαλλία, ό,τι μετράει και είναι υπολογίσιμο θέλει να είναι και να λέγεται «δίχως σύνορα». Αν όμως η ιδεολογία του «δίχως σύνορα» δεν είναι παρά απάτη, απόδραση, δειλία;

Παντού στον πλανήτη, και πέρα από κάθε προσδοκία, χαράσσονται ή αναβιώνουν νέα και αρχαία σύνορα. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Σαν καλός Ευρωπαίος, επιλέγω να εξυμνήσω εκείνο για το οποίο άλλοι θρηνούν: τα σύνορα ως εμβόλιο κατά της επιδημίας των τειχών, αντίδοτο στην αδιαφορία και προστασία για ό,τι ζωντανό.

Αποτέλεσμα, αυτό το Μανιφέστο, που πάει αντίθετα στο ρεύμα, παράδοξο και παράφωνο, και το οποίο, ωστόσο, αποκωδικοποιώντας το παρελθόν μας, τολμά να αντικρίσει το μέλλον.
Ρ. Ντ