Στον παρόντα τόμο περιλαμβάνονται δεκαοκτώ πρώιμα διηγήματα του Ράινερ Μαρία Ρίλκε, τα περισσότερα από ταoποία παρουσιάζονται για πρώτη φόρα στον Έλληνα αναγνώστη. Ιστορίες έρωτα και αυτοκαταστροφής, μοναξιάς και θανάτου, απιστίας και απογοήτευσης, μαρτυρούν την ευαισθησία του μεγάλου ποιητή καθώς σκιαγραφεί τις διάφορες εκφάνσεις του ανθρώπινου πόνου. Τον θλίβει το άδικο της φτώχειας και της αρρώστιας. Τον βασανίζει η αβεβαιότητα του καλλιτέχνη, λαχταρά να κατανοήσει αυτό το κάτι που σχεδόν το αδράχνεις, μα σου ξεφεύγει και πάλι, ενώ για άλλη μια φορά επιστρέφει στην παιδική ηλικία, σ’ αυτό «τον κήπο του παρελθόντος με τα πλούσια αρώματα, τις σκοτεινιές και τις ορμές του». Ωμή απεικόνιση της καθημερινότητας και ποιητική πρόζα συνυπάρχουν αρμονικά στα μικρά αυτά πεζά, που ρίχνουν φως στις εμμονές του Ρίλκε και μας βοηθούν να κατανοήσουμε καλύτερα το ύστερο έργο του.