Η Λου Σαλομέ (1861-1937), μέσα απ’ τα κείμενά της και την ίδια τη ζωή της, διακήρυξε ότι η γυναίκα πρέπει και μπορεί να διεκδικήσει τη θέση της, την ελευθερία της, το δικό της πεδίο δράσης, όπου θα ενσωματωθούν όλες οι μορφές του έρωτα, ακόμα κι αυτές τις οποίες απέρριπτε στην εποχή της ένας «σεξουαλικός ρατσισμός» που και σήμερα δεν έχει εξαλειφθεί εντελώς. Η περιεκτική αυτή μονογραφία διατρέχει συστηματικά όλο το φάσμα των σεξουαλικών σχέσεων, τόσο από τη φυσική όσο και από την κοινωνική άποψη. Έχει λοιπόν το χαρακτήρα μιας ολοκληρωμένης όσο και τολμηρής προσέγγισης. Συνιστά μια πρόκληση να δούμε τη σεξουαλικότητα (μας) χωρίς αναστολές – και, ταυτόχρονα, αποτυπώνει τη διανοητική «ελευθεριότητα» μιας πρωτοπόρας γυναίκας που εκφράζει τις απόψεις της με τόση ειλικρίνεια και ζέση, ώστε παραμένουν και σήμερα ακαταμάχητες.