Στις τρεις γενιές της οικογένειας φον Τρόττα αντικατοπτρίζεται η πορεία της Aυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας κατά τις τελευταίες δεκαετίες της: Ο παππούς, ένας Σλοβένος ανθυπολοχαγός ταπεινής καταγωγής, σώζει στη μάχη του Σολφερίνο τη ζωή του αυτοκράτορα Φραγκίσκου Ιωσήφ Α΄ και αποκτά τίτλο ευγενείας. Ο πατέρας φτάνει στα ανώτερα κλιμάκια της Δημόσιας Διοίκησης –ενός κλάδου που, μαζί με τον στρατιωτικό, θεωρούνταν οι δυο στυλοβάτες της αυτοκρατορίας– και στο πέρασμα των χρόνων ταυτίζεται όλο και περισσότερο με τον γηραιό πλέον αυτοκράτορα, που με τη σειρά του ενσαρκώνει την ίδια την πατρίδα. Και ο γιος, που στενάζει κάτω από το βάρος του οικογενειακού ονόματος, και που, στιγματισμένος από «μοίρα κακιά», φαίνεται καταδικασμένος να χάνει όσους αγαπά, θα ακολουθήσει, εκών άκων, στρατιωτική σταδιοδρομία, μέχρις ότου η θύελλα του Α΄ Π.Π. θα γκρεμίσει όχι μόνο την οικογένειά του ή την παρηκμασμένη τάξη της, αλλά ολόκληρη την πολυεθνική αυτοκρατορία, που θα διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη…