Το μυθιστόρημα Μια ζωή γράφτηκε την περίοδο του νατουραλισμού και θα μπορούσε να θεωρηθεί νατουραλιστικό έργο. Είναι ωστόσο πιο ακριβές να πούμε πως πρόκειται για ένα μυθιστόρημα α λα Φλωμπέρ, ένα από τα λίγα –το μόνο ίσως– της ιταλικής λογοτεχνίας: η εσωτερική τραγωδία αυτού του υπαλληλίσκου, του διαποτισμένου με επιστήμη, φιλοδοξίες και έρωτα, σχετίζεται άμεσα με τη Μαντάμ Μποβαρύ και την Αισθηματική αγωγή. Είναι ένας Τριεστίνος «Μεσσιέ Μποβαρύ», τον οποίο έπλασε αριστοτεχνικά ο Ίταλο Σβέβο στον πρώτο του αυτό βιβλίο.