Μια ακόμα Ιστορία της Τέχνης; Ο αναγνώστης θα κρίνει. Αυτή η Ιστορία σκοπό έχει να παρουσιάσει την τέχνη ως έκφραση της επιθυμίας και των κακουχιών της μέσω των αιώνων: την τέχνη ως επιθυμία και την επιθυμία ως τέχνη. Η τέχνη είναι η τελευταία λέξη για την επιθυμία με την έννοια της παράκαμψης του συμβιβασμού με τα κυρίαρχα σημαίνοντα αλλά και του συμβιβασμού με το άρρητο. Η τέχνη δεν μπορεί παρά να είναι γλώσσα της επιθυμίας. Και η Ιστορία της Τέχνης η σταδιακή ανεκτικότητα στη διεύρυνση της επιθυμίας μέσω της λογοκρισίας και της απαγόρευσης των κυρίαρχων σημαινόντων.

«Βέβαια, ανάμεσα τους αυτά που κύρια αφορούν τον Φώτη Καγγελάρη, είναι αυτά τα δύο κεντρικά, η τέχνη και η φιλοσοφία. Τι είναι όμως η φιλοσοφία του Καρτέσιου για παράδειγμα; Τι η βάση συγκρότησής της, τι το συμβολικό σύστημά που την παράγει; Είναι η πρότερη γνώση της σχολαστικής φιλοσοφίας που τον περιοριστικό της νάρθηκα οφείλει να υπερβεί ο φιλόσοφος, καθώς ενηλικιώνεται θεωρητικά και αυτονομείται;