Η θεωρία της αισθητικής έρχεται να βοηθήσει το άτομο να επικοινωνήσει, θέτοντας στη διάθεσή του μια γλώσσα του γούστου με την οποία μπορεί να κοινοποιήσει στους άλλους τι αισθάνεται, έχοντας υπόψη ότι η κοινοποίηση είναι κάτι διαφορετικό από τα αισθήματα. Πειστική μπορεί να είναι μόνο μια έννοια της επικοινωνίας στην οποία γίνεται προσπάθεια να ενταχθεί η αισθητικά τονισμένη μοναδικότητα και μη κοινοποιησιμότητα του ατόμου, και άρα το άτομο να παραμείνει ακαθόριστο, δηλαδή ελεύθερο να αυτοκαθοριστεί. Κατ' αυτά, το παρόν κείμενο είναι μια γλωσσική συνεννόηση για μια έννοια της επικοινωνίας που αφήνει ανοιχτό τι «είναι» επικοινωνία, γιατί μόνον έτσι περιλαμβάνεται στην έννοια το ουσιώδες χαρακτηριστικό της, ότι δεν προκαθορίζει πως θα συνεχισθεί η επικοινωνία. Πρόκειται για μια θεωρία της επικοινωνίας που είναι συγχρόνως μια πρόταση για επικοινωνία.