"Ο δρόμος πήγαινε παράλληλα με το ρέμα, που ξεφεύγοντας έκοβε την άκρη του δάσους και περνούσε πλάι σ' ένα ανθρακωρυχείο. Πραγματικά ποτές δεν είχα πάει εκεί. Ο ήλιος βασίλευε και πολλή ώρα περπατούσαμε στη σκιά όταν η μικρή μου οδηγήτρια μου έδειξε με το χέρι της μια καλύβα κάτω στη βουνοπλαγιά, που θα την έπαιρνε κανείς γι' ακατοίκητη αν δε φαινόταν να υψώνεται απ' αυτήν ένα λεπτό νήμα καπνού, γαλάζιο μέσα στη σκιά, ξανθό ύστερα μέσα στο χρυσό ουρανό..."