Ο φιλόσοφος Alexandre Jollien, έχοντας διέλθει νοερά μέσα από διαφορετικούς σταθμούς, προσεγγίζει τώρα την έννοια της εγκατάλειψης ως αρωγό του στην αντιμετώπιση της αναπηρίας του και ως στάση ζωής που λυτρώνει και ελευθερώνει.
Αφήνομαι, χαλαρώνω, εγκαταλείπομαι, όχι επειδή πρέπει, αλλά επειδή εκεί οδηγεί η βαθύτερη ενατένιση του εαυτού και η συνειδητοποίηση του εδώ και τώρα.