Τούτη η σκηνή εδώ είναι η Τροία. Αγέρωχοι ηγεμόνες από τα ελληνικά νησιά με το αίμα κορωμένο στείλαν πλήθος καράβια στο λιμάνι της Αθήνας με στρατιώτες φορτωμένα και με τα εργαλεία δεινότατου πολέμου. Οι εξήντα εννιά απ' αυτούς φορούνε βασιλικές κορόνες στο κεφάλι. Ξεκίνησαν απ' το Σαρωνικό να φτάσουν στη Φρυγία κι όρκο έχουνε πάρει να γκρεμίσουνε την Τροία, που μέσα στα δυνατά κι αμάχητα τειχιά της ζει η Ελένη, του βασιλιά Μενέλαου η γυναίκα, σε μια κλίνη με τον ηδονικό τον Πάρη, που την είχε αρπάξει.

Αυτή 'ναι η αιτία του πολέμου. Κι έχουν ξεφορτώσει στην Τένεδο, όπου φτάσαν, τα βαρύφορτα τα πλοία λεφούσι πολεμόχαρο. Κι άκοποι καθώς ήταν οι Έλληνες κι ανέγγιχτοι απ' τη φούρια του πολέμου, στήσανε τις σκηνές τους στις πεδιάδες του Δαρδανού.

Της πόλης του Πριάμου οι έξι πύλες, η Ιλιάδα, η Τύμβρια, η Δαρδανική, η Τρωική, η Χαίτα κι η Αντηνορίδα, σφιχτοκλειδωθήκαν με μαντάλους θεόρατους, χοντρά δοκάρια και βαρειές αμπάρες, και μες στην πόλη περιορίστηκαν οι Τρωαδίτες. [...]