Το βιβλίο αυτό αναλύει τα έργα 12 νεοελλήνων θεατρικών συγγραφέων: της Ευανθίας Καϊρη, του Δημήτρη Χατζηασλάνη, της Καλλιρόης Σιγανού – Παρρέν, του Κωστή Παλαμά, του Νίκου Καζαντζάκη, του Άγγελου Σικελιανού, του Ιάκωβου Καμπανέλλη, του Γιώργου Σκούρτη, του Κώστα Μουρσελά, του Στρατή Καρρά, του Παύλου Μάτεσι και της Λούλας Αναγνωστάκη. Τα θεατρικά έργα γράφτηκαν μεταξύ του 1826 και του 1978, αρχίζοντας από τον Ελληνικό Αγώνα της Ανεξαρτησίας και τελειώνοντας με την αποκατάσταση της Ελλαδας ως δημοκρατίας. “Ο Κωνσταντινίδης είναι ο πρώτος μελετητής που πραγματεύεται το νεοελληνικό θέατρο με ευθύτητα σε μία εργασία μεγέθους βιβλίου στην αγγλική γλώσσα. Εκθέτει πειστικά επιχειρήματα για τη σπουδαιότητα αυτού του θεάτρου για το κοινό στην Ελλάδα και διεθνώς. Αποδεικνύει ότι το αναδυόμενο θέατρο στο νεοελληνικό εθνοκράτος αποτελούσε μαι πολυ-πολιτισμική πρόκληση πολύ πριν ο πολυπολιτισμός κα ο φεμινισμός γίνουν της μόδας. Κι όμως το νεοελληνικό θέατρογια πάρα πολύ καιρό είχε παραγνωριστεί ως “έλασσον”, τοπικού χαρακτήρα, δευτερογενές ή μιμητικό, και κατείχε τη θέση μιας απλής υποσημείωσης στην ιστορία του ευρωπαϊκού θεάτρου.” Gonda Van Steen (University of Arizona, Tuscon), Journal of Modern Greek Studies 21/1 (2003)