Οι προηγούμενες μελέτες για τον Βάγκνερ έτειναν να προσεγγίσουν τις «όπερες» και τα «μουσικά δράματά» του ως κομμάτια αυτοβιογραφίας, φιλοσοφικές διακηρύξεις ή πολιτικά σχόλια της εποχής που γράφτηκαν. Ο Καρλ Ντάλχαους απομακρύνεται απ’ αυτές τις απόπειρες. Στόχος του είναι να φωτίσει, με μια διαλεκτική ιστορική και μορφολογική ανάλυση, τόσο τα μεμονωμένα έργα όσο και το βαγκνερικό opus ως σύνολο. Πρόκειται για μια προσέγγιση που μπορεί να μυήσει κάθε νέο φιλόμουσο σ’ αυτά τα κορυφαία έργα τέχνης, ενώ ταυτόχρονα προσφέρει πολύτιμες ενοράσεις στους λάτρεις του επαναστάτη δημιουργού και στους μελετητές της μουσικής ιστορίας, της φιλοσοφίας και του πολιτισμού.

Η περιεκτική περιγραφή των δραματουργικών και μουσικών χαρακτηριστικών κάθε έργου –Ο ιπτάμενος Ολλανδός, Τανχόυζερ, Λόενγκριν, Τριστάνος και Ιζόλδη, Οι αρχιτραγουδιστές της Νυρεμβέργης, Το δαχτυλίδι του Νίμπελουνγκ (Ο χρυσός του Ρήνου, Η Βαλκυρία, Ζίγκφριντ, Το λυκόφως των θεών), Πάρσιφαλ– συνυφαίνεται εδώ με τη θεώρηση του βαγκνερικού κανόνα στο σύνολό του.