Στο ανά χείρας βιβλίο, περιλαµβάνονται καβαφικά κείµενά µου, δηµοσιευµένα από το 1980 έως το 2018. Προτάσσεται το αυτόγραφο λεξικό οµοιοκαταληξιών, το οποίο, αφενός, αναδεικνύει τον προβληµατισµό του Καβάφη σε ζητήµατα ποιητικής και, αφετέρου, αποτελεί προϋπόθεση για τη συστηµατικότερη µελέτη της οµοιοκαταληξίας στην ποίησή του. Τα µελετήµατα και τα άρθρα που ακολουθούν κατανέµονται σε τρεις θεµατικές ενότητες: «Σχόλια στο έργο του Καβάφη», «Η κριτική του Μεσοπολέµου και ο Καβάφης» και «Ποικίλα καβαφικά». Στα µελετήµατα της πρώτης ενότητας, σχολιάζονται ποιήµατα («Ο ∆αρείος» κ.ά.), στα οποία ποιητές και καλλιτέχνες δηµιουργούν κατά́ παραγγελία ηγεµόνων· επίσης, συγκρίνονται το «Υπέρ της Αχαϊκής Συµπολιτείας πολεµήσαντες» και το «Πτολεµαίος Ευεργέτης (ή Κακεργέτης)» –γραµµένα και τα δύο τον Φεβρουάριο του 1922– και αποδεικνύεται η «αντικειµενική́ συστοιχία» που υπάρχει ανάµεσα στην ιστορική́ «εποχή́» των ποιηµάτων, δηλαδή́ στην εποχή́ διαφθοράς των Πτολεµαί́ων στην Αλεξάνδρεια του 1ου π.Χ. αιώνα και στα χρόνια του Εθνικού ∆ιχασµού (1917 κ.ε.), των συνθηκών που οδήγησαν στη Μικρασιατική Καταστροφή. Στη δεύτερη ενότητα του βιβλίου, εξετάζεται το «σκάνδαλο Καβάφης» στις αρχές του Μεσοπολέµου, η υποδοχή́ που επιφύλαξε η αθηναϊκή κριτική́ στην καβαφική ποίηση, η «γοητεία» της στη γενιά του 1920. Σε άλλο µελέτηµα αυτής της ενότητας, διερευνώνται η στάση της γενιάς του 1930 και το ενδιαφέρον της ψυχαναλυτικής θεωρίας και κριτικής για τον «σεξουαλισµό» του Καβάφη και τον «ηδονισµό» της ποίησής του. Τα δηµοσιεύµατα στην τρίτη ενότητα αναφέρονται σε ειδικότερα ζητήµατα, όπως η συµβολή́ του Γ. Π. Σαββίδη στις καβαφικές σπουδές, η εγκυρότητα των πολυάριθµων εκδόσεων του καβαφικού έργου κ.ά.