Τα κείμενα αυτά, εμβαθύνοντας την αντίληψη περί σεξουαλικής λειτουργίας, ανασκευάζουν την παραδοσιακή τοποθέτηση της αφετηρίας της στην εφηβική ηλικία και αναγνωρίζουν την παιδική σεξουαλικότητα, της οποίας οι απαρχές ανάγονται στους πρώτους μήνες της ζωής.

Στην πρώτη πραγματεία επιχειρείται, μέσω της μελέτης, ταξινόμησης και περιγραφής των διαφόρων «σεξουαλικών ανωμαλιών», η αναίρεση του απόλυτου χαρακτήρα της «σεξουαλικής ομαλότητας» και της «σεξουαλικής ανωμαλίας» και η έμφαση της σχετικότητας των καταστάσεων αυτών, με την έννοια ότι η «ανωμαλία» δεν αποτελεί απλώς εξαίρεση από την «ομαλότητα», αλλά είναι αναπόσπαστο, και, συνεπώς, συστατικό, κατά κάποιον τρόπο, στοιχείο της.

Η δεύτερη πραγματεία, η ψυχολογικά, κοινωνικά και ανθρωπολογικά, σημαντικότερη από τις τρεις, αναφέρεται στην παιδική σεξουαλική ζωή. Η «επαναστατική» ανακάλυψη της παιδικής σεξουαλικότητας και του ρόλου του ασυνείδητου, επηρεάζει σε βάθος την επιστήμη της ψυχολογίας, ανατρέποντας την παλαιά αντίληψη για τον ατομικό και κοινωνικό άνθρωπο, ανοίγει νέους δρόμους για την αντιμετώπιση των ψυχικών νοσημάτων.
Η τρίτη πραγματεία έχει ως αντικείμενο τον μηχανισμό μεταβάσεως από το παιδικό σεξουαλικό στάδιο σ’ εκείνο του ενήλικα και τις δυσκολίες που συναντά αυτή η μετάβαση.