Μια από τις κατευθύνσεις που μπορεί κάποιος να ακολουθήσει για να εξετάσει το λακανικό έργο είναι να εντοπίσει και να περιγράψει τα "δάνεια" στοιχεία από διαφορετικές επιστήμες (π.χ. τα μαθηματικά, τη φιλοσοφία, τη γλωσσολογία, την ιστορία, κ.ά.) και τον τρόπο με τον οποίο αυτά ενσωματώνονται και συσχετίζονται στη λακανική θεωρία.

Αυτή την προσέγγιση υιοθετεί ο Ζαν-Κλωντ Μιλνέρ στο "Κρυστάλλινο έργο". Ο συγγραφέας, ο οποίος έχει παρακολουθήσει εκ του σύνεγγυς τη λακανική διδασκαλία, προτίθεται να δείξει ότι "στον Λακάν υπάρχει σκέψη". Καθώς μια σκέψη διατυπώνεται σε προτάσεις, θα εκθέσει ορισμένες από τις κεντρικές προτάσεις του Λακάν, θα προσδιορίσει με τη μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια την πορεία της λακανικής σκέψης και την πρόοδό της -ο "πρώτος" και ο "δεύτερος" κλασικισμός του Λακάν-, καθώς και τις συνδέσεις του λακανικού πεδίου με επιμέρους μαθήσεις: την κοινωνική θεωρία, τη γλωσσολογία, τα μαθηματικά, την ποιητική, την τέχνη. Με τις συνδέσεις αυτές οι ψυχαναλυτικοί όροι αποκτούν μια ευρύτερη εμβέλεια.

Ξεκινώντας από ένα θεμελιώδες για τον τρόπο ανάγνωσης ερώτημα, αν πρέπει να αναζητηθεί η σκέψη που συνιστά ένα έργο, ο Μιλνέρ παρουσιάζει μία εμπεριστατωμένη και διόλου εκλαϊκευτική μελέτη πάνω στο έργο του Λακάν, θέτοντάς το στο επίκεντρο μιας ευρύτερης πολιτιστικής προβληματικής.