Καθώς καταγγέλλει την «ιδεολογική αναπαράσταση» του Ολοκαυτώματος, τη διόλου αθώα χρονική συγκυρία της γένεσής της και τα πολιτικά (και οικονομικά ) κίνητρα που κρύβονται πίσω της, το βιβλίο αυτό προκάλεσε μεγάλες διαμάχες στις Η.Π.Α. και την Ευρώπη. Μόνο μετά τον αραβοϊσραηλινό πόλεμο του 1967, αφού δηλαδή το Ισραήλ αναδείχθηκε σε βασικό στρατηγικό στήριγμα των Η.Π.Α., στήθηκε στα πόδια της μια «Βιομηχανία του Ολοκαυτώματος» και άρχισε να κερδίζει την εξαιρετική προβολή που απολαμβάνει σήμερα. Παράγοντας αλλεπάλληλες και συχνά αλληλοσυγκρουόμενες ερμηνείες της τραγωδίας, με μεγαλύτερο ή μικρότερο σεβασμό στα ιστορικά γεγονότα αλλά πάντα σύμφωνα με τις τρέχουσες ανάγκες, η «Βιομηχανία» από τη μια εκτρέπει ή απαγορεύει τις επικρίσεις σε βάρος του Ισραήλ, ενώ από την άλλη δικαιώνει τη συνολική αμερικανική πολιτική και την ηθική αυταρέσκεια που τη χαρακτηρίζει.

Ο συγγραφέας συμπεραίνει ότι η «Βιομηχανία του Ολοκαυτώματος», πολύ περισσότερο από τις ασυναρτησίες κάποιων «αναθεωρητών» ιστορικών, είναι εκείνη που απειλεί την ιστορική μνήμη και προσβάλλει την οδύνη των θυμάτων.