Το βιβλίο αυτό, μαζί με την πασίγνωστη Ιστορία της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας, αποτελεί την κύρια συμβολή του Άλμπιν Λέσκυ στην προώθηση των κλασικών σπουδών. Τα επιστημονικά ενδιαφέροντα του Αυστριακού κλασικού φιλολόγου καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα στο χώρο της αρχαίας ελληνικής ποίησης, με επίκεντρο την αρχαία τραγωδία, στην οποία αφιέρωσε πλήθος μικρών και μεγάλων μελετών.

Στην Τραγική ποίηση των αρχαίων Ελλήνων γίνεται εξαντλητική παρουσίαση όλων των επιμέρους έργων της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας. Με έναν τρόπο μετάδοσης που ο συγγραφέας ονομάζει περιγραφική ανάλυση, όχι μόνο προσφέρεται η υπόθεση των τραγωδιών, αλλά ταυτόχρονα παρακολουθείται τόσο η εξέλιξη των προσώπων όσο και η διαπλοκή των καταστάσεων, ενώ παράλληλα καταγράφονται τα βασικά στοιχεία δομής, καθώς και τα προβλήματα που ανακύπτουν κατά την ανάγνωση του συγκεκριμένου έργου. Έτσι παρουσιάζεται ένα πανόραμα της δραματουργικής παραγωγής της αρχαίας Αθήνας και χαρτογραφείται πλήρως το πλέγμα των προβλημάτων μαζί με τις συναφείς προσπάθειες για την αντιμετώπισή τους.