Αντικείμενο της παρούσας εργασίας είναι η αποτύπωση της δράσης του ΕΔΕΣ – της μεγαλύτερης αντιστασιακής οργάνωσης μετά το ΕΑΜ.

Η δράση του ΕΔΕΣ, της μεγαλύτερης μη αριστερής αντιστασιακής οργάνωσης στην περίοδο της Κατοχής, εμφανιζόταν μεταπολιτευτικά να απασχολεί εντελώς περιστασιακά την ιστορική επιστήμη, κυρίως σε συνάρτηση προς την αντίστοιχη του ΕΑΜ. Η εξέταση της συγκρότησης και ανάπτυξής του μπορεί να συνεισφέρει στην κατανόηση των τομών και των ρήξεων που χαρακτήρισαν αυτή την περίοδο και στην ανανέωση της ευρύτερης συζήτησης για τον κοινωνικό και πολιτικό μετασχηματισμό της ελληνικής κοινωνίας στην κρίσιμη δεκαετία 1940-50.

Στο βιβλίο αυτό, που αναλαμβάνει την επισκόπηση της ιστοριογραφικής παραγωγής γύρω από τον ΕΔΕΣ, αναλύεται αρχικά η δράση της οργάνωσης την περίοδο 1941-45, με ιδιαίτερη έμφαση στο αντάρτικο της Ηπείρου και στο ρόλο του Ναπολέοντα Ζέρβα. Στη συνέχεια εξετάζεται η αποτύπωση αυτής της δράσης στα γραπτά των διαφόρων πρωταγωνιστών της περιόδου, αλλά και στην όλη συζήτηση για τη δεκαετία 1940-50. Τέλος, επισημαίνονται ορισμένα ζητήματα που μπορεί να αποτελέσουν ερευνητικές προκλήσεις για όποιους κοινωνικούς επιστήμονες θελήσουν να εγκύψουν στο μέλλον στην ιστορία του ΕΔΕΣ.