Έμιλυ Ντίκινσον, “η λαίδη στα Λευκά”: μια από τις μεγαλύτερες ποιήτριες του 19ου αιώνα όπως και μία από τις πιο μυστηριώδεις φιγούρες της παγκόσμιας ποίησης. Ο θρύλος της απόσυρσής της από τα εγκόσμια συνδέθηκε με τον ποιητικό της αναχωρητισμό: δέκα μόνο ποιήματα δημοσίευσε όσο ζούσε, ενώ συνέθεσε περισσότερα από 1700 ποιήματα. Η ποίησή της εξυψώνει την καθημερινή εμπειρία της επαρχιακής ζωής σε υπερβατικό όραμα· το αίνιγμα της ύπαρξης το αγγίζει με στίχους λιτούς και παλλόμενους. Μεγαλειώδης και ταυτόχρονα φευγαλέα, η ποιητική συνεισφορά της Ντίκινσον δεν έχει μέχρι σήμερα μελετηθεί σε μεγάλο εύρος στην ελληνική γλώσσα.

Το νέο βιβλίο με τίτλο «Επειδή δεν άντεχα να ζήσω φωναχτά» φιλοδοξεί να αποτελέσει μία έκδοση αναφοράς για την Αμερικανίδα ποιήτρια. Δίγλωσση ανθολογία, παρουσιάζει μεταφράσεις ποιημάτων από όλες τις περιόδους της παραγωγής της, πολλά εκ των οποίων μεταφράζονται για πρώτη φορά στην Ελληνική γλώσσα. Περιλαμβάνει ακόμη το σύνολο των επιστολών της Ντίκινσον, κείμενα με την δική τους ιδιαίτερη καλλιτεχνική αξία. Τα ποιήματα και οι επιστολές συνοδεύονται από εκτεταμένη μελέτη για το βίο και την ποίηση της Ντίκινσον, που έρχεται να καλύψει ένα σημαντικό κενό στην ελληνική βιβλιογραφία για την ποιήτρια.

Ας γίνει η ποίηση της Ντίκινσον πηγή ανάτασης και για τον Έλληνα αναγνώστη.