Η κυρία Ράμζυ είπε στον Τζέιμς, τον εξάχρονο γιο της, πως, αν είναι καλός ο καιρός, θα πάνε αύριο εκδρομή στο Φάρο. Δεν θα είναι καλός ο καιρός, σχολία­σε ο κύριος ­Ράμζυ, ο φιλόσοφος. 

Παραθερίζουν στη νήσο Σκάυ, στη Σκωτία, στο εξοχικό τους — το αντρόγυνο με τα οχτώ παιδιά του. Έχουν και φιλο­ξενούμενους. Τον Τάνσλυ τον άθεο, που στη ζωή του τα κατά­φερε χωρίς βοήθεια, και είναι θυμωμένος. Τον Ουίλ­λιαμ Μπανκς που σέβεται τον κύριο Ράμζυ, αλλά τον βλέπει και λίγο υποκριτάκο. Την Λίλυ Μπρίσκοου που θέλει να ζωγραφίζει, μα ακόμα δεν έχει παντρευτεί.  

Δεν υπάρχει ευτυχία μεγαλύτερη απ’ το γάμο, σκέφτεται η κυρία Ράμζυ, και είναι βέβαιη πως οι κόρες της το καταλαβαίνουν αυτό. Ο κύριος Ράμζυ σκέφτεται πως απέτυχε. Δικαιούται να ξεκουραστεί; Θέλει συμπόνια. 

Έξω δεν συμβαίνουν πολλά. Μέσα η ζωή βράζει. Ο χρόνος περνά.