Το πτώμα άνοιξε τα μάτια –πιο ζωντανά από ποτέ– και με κοίταξε· ένιωσα το βλέμμα σαν να με αγγίζει, σαν πυρωμένο σίδερο να μπήγεται στην καρδιά μου.

Γνωστός για τα ιστορικά του μυθιστορήματα και τις περιπετειώδεις αφηγήσεις του, εδώ ο Αλέξανδρος Δουμάς καταπιάνεται με ένα θέμα διαφορετικό, κινούμενος πάντα στα μονοπάτια της γνήσια ρομαντικής γραφής του. Η Χλωμή κυρία, τέκνο της αδάμαστης φαντασίας του, εντάσσεται στη σημαντική γοτθική παράδοση, στερεώνοντας ακόμα πιο ισχυρά τον ήδη τότε εξελισσόμενο βαμπιρικό μύθο στην παγκόσμια λογοτεχνική σκηνή.

Ατμόσφαιρα υποβλητική· Βαλκάνια, απομονωμένα κάστρα, έρωτας, ιδιαίτερα στοιχεία λαογραφίας, όλα πλέκονται μαζί αριστοτεχνικά στη σύντομη και συνάμα μεστή νουβέλα, που τέρπει βαθιά με τη ροή και το αβίαστο της διήγησης, αφήνοντας τον αναγνώστη να αγωνιά για το τι θα γίνει στην επόμενη σελίδα…

Θα καταφέρει ο Γκρεγκόρισκα να «κερδίσει» τη χλωμή κυρία; Τι στοιχειό περιδιαβαίνει στις κάμαρες του κάστρου της πριγκίπισσας Σμεράνδης; Είναι ο βρικόλακας τέκνο του Σατανά; Για ποιο αίμα διψάει; Μπορεί κάποιος να τον κερδίσει; Υπάρχει κάτι να τον αναχαιτίσει;

Ο Δουμάς με το ρωμαλέο ταλέντο του βυθίζεται σε έναν κόσμο αλλόκοτο, γεμάτο μυστήριο, ανατριχίλα, σκοτάδι, άγρια ομορφιά – και φέρνει στο φως ένα κείμενο-κόσμημα, σμιλεμένο με τα πιο εκλεκτά υλικά της πένας του.