Τα «Σατυρικά» του Πετρωνίου και οι «Μεταμορφώσεις» του Απουληίου είναι οι μόνες σωζόμενες μυθιστορίες από όσα γράφτηκαν στη Ρώμη πριν το 200 μ.Χ και ανήκουν στο είδος της ευτράπελης μυθοπλασίας, της ψυχαγωγικής λογοτεχνίας του αρχαίου κόσμου. Η μελέτη αρχίζει με τον ορισμό του είδους, το οποίο συνεξετάζεται με τις άλλες μορφές λογοτεχνίας εκείνης της εποχής. Αποδεικνύεται ότι τόσο ο Πετρώνιος όσο και ο Απουλήιος εισήγαγαν σημαντικές καινοτομίες στην παράδοση της ευτράπελης μυθοπλασίας. Ακολουθεί η κριτική ανάλυση των «Σατυρικών», με ειδικό κεφάλαιο για το Δείπνο του Τριμαλχίωνα, το κεντρικό και πιο κωμικό επεισόδιο του έργου. Με τον ίδιο τρόπο εξετάζονται και οι «Μεταμορφώσεις», με ξεχωριστή και πάλι ανάλυση για τον πυρήνα τους, την ιστορία του Έρωτα και της Ψυχής. Το τελευταίο κεφάλαιο πραγματεύεται την επίδραση των δυο μυθιστοριών στη μεταγενέστερη λογοτεχνική παραγωγή της Ευρώπης. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)