Ακόμα δεν έχει ξημερώσει. Διακρίνουμε στο βάθος της έρημης γης μια παράξενη σιλουέτα με δύο κεφάλια και οκτώ μέλη. […] Είναι δύο διαφορετικά σώματα. Το ένα πάνω στ’ άλλο. […] Αυτός που χρησιμεύει εδώ ως υποζύγιο έχει την κοψιά αγοριού δεκατεσσάρων ετών. Στεγνού και σκληρού. […] Είναι το παιδί που κουβαλάει τη μητέρα..

«Η ιστορία του αγοριού ξεκινά με τον 20ό αιώνα. Βουβό εκ γενετής, το παρακολουθούμε χωρίς ποτέ να το ακούμε και χωρίς ποτέ να μαθαίνουμε τ’ όνομά του ή τ’ όνομα της μητέρας του — για πατέρα ούτε λόγος. Ένας μικρός που ζει σε πρωτόγονη κατάσταση και έρχεται για πρώτη φορά σ’ επαφή με τον έξω κόσμο στην ηλικία των δεκατεσσάρων. Παρθένος από κάθε είδους ‘‘εξανθρωπισμό’’, μοιάζει λευκό χαρτί που αρχίζει να γράφεται αργά, ακολουθώντας το ρυθμό των γνωριμιών του με τους άλλους ανθρώπους, μέσα σε μια κοινωνία για την οποία κανείς δεν τον προετοίμασε. Το αγόρι, μέσα στις 570 σελίδες του, περιγράφει έναν κόσμο σε πλήρη ανατροπή, όπως ήταν το πρώτο τρίτο του 20ού αιώνα, αφήνοντας τον αναγνώστη εμβρόντητο. Ιστορική νωπογραφία, θυελλώδες ερωτικό πάθος, πορεία μύησης, αλλά και ένα αμείλικτο κατηγορώ κατά του σφαγιαστικού πολέμου ο οποίος θανατώνει ανθρώπους που αγνοούν ώς και το λόγο για τον οποίο μάχονται. [...] Ο Μαλτ είναι ένας εκπληκτικός συγγραφέας που ξέρει να περνά με χαρακτηριστική ευκολία από την ποίηση στο νουάρ και από το μυθιστόρημα στο ιστορικό έπος, ξαφνιάζοντας και γοητεύοντας τον αναγνώστη του.

Libération