Τα χαμηλόφωνα διηγήματα του Wallace Stegner (1909-1993) παρουσιάζουν κρυφές πλευρές της πολυδιάστατης αμερικανικής ενδοχώρας, αποδομώντας στερεότυπα και μύθους συνυφασμένους με την Άγρια Δύση: εδεμικές περιγραφές της φύσης, όπου όμως εμφιλοχωρεί το δαιμονικό στοιχείο, ύμνος στη χαρά της ζωής, παιδιά αντιμέτωπα με τη βία και τον θάνατο, γυναίκες με συμπόνια και καρτερία.

Αντλώντας από τα βιώματά του κατά τις οικογενειακές περιπλανήσεις ο Stegner, ο «πρύτανης των συγγραφέων της Δύσης», μιλά για την αξία της συνεργασίας και του ανήκειν σ’ ένα σύνολο. Οι ήρωές του, αναθρεμμένοι, όπως ο ίδιος, σ’ ένα σκληρό περιβάλλον, αναζητούν σε όλη τους τη ζωή την αλληλεγγύη, τη γενναιοδωρία και τη συγχώρεση.