Η σχολαστική καταγραφή των περιπάτων και των συναναστροφών του στην Αθήνα (και όχι μόνο) της εποχής καθιστά το σπάνιο αυτό κείμενο νοσταλγική καρτ-ποστάλ, χρωματισμένη διακριτικά με το ιδιότυπο ύφος του Αλεξανδρινού. Η συνάντηση με το αττικό φως ενός ποιητή που συνήθιζε να γράφει στο μισοσκόταδο των κεριών…