Μέσα από τα μάτια μιας νεαρής φωτορεπόρτερ, η Γάζα αποκαλύπτεται όχι ως τόπος ειδήσεων, αλλά ως χώρος ανθρώπινης μνήμης και αντοχής. Οι εικόνες της Φάτμα Χασσόνα διαπερνούν το προφανές - τον καπνό, τα ερείπια, τον φόβο - και αναζητούν τις μικρές, σιωπηλές μορφές ζωής που επιμένουν: ένα παιδί που παίζει, ένα χαμόγελο πίσω από τα συντρίμμια, ένα βλέμμα που ακόμη πιστεύει στη μέρα που θα ξημερώσει χωρίς βομβαρδισμούς.

Η φωτογράφος μετατρέπει την πραγματικότητα σε ποίηση και τη μαρτυρία σε πράξη αντίστασης. Με λιτή αλλά διεισδυτική γραφή, υφαίνει ένα χρονικό όπου το προσωπικό συναντά το συλλογικό, και η εικόνα γίνεται φωνή για όσους δεν μπορούν να μιλήσουν.
Ένας ύμνος στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, στην επιμονή της ελπίδας και στη δύναμη του βλέμματος - εκεί όπου, ακόμη και μέσα στο σκοτάδι, γεννιέται το φως.

Η ζωή της Φάτμα κόπηκε απότομα στα 25 της χρόνια, μαζί με τη ζωή της οικογένειάς της, στις 16 Απριλίου 2025, από ισραηλινό στοχευμένο droneστη Γάζα, μόλις μια μέρα πριν την επιλογή του ντοκυμανταίρ Κράτα την ψυχή σου στο χέρι και περπάτα της Ιρανής σκηνοθέτιδας Σεπιντέ Φαρσί στο Φεστιβάλ Καννών, που βασίστηκε στην αφήγηση και την φωτογραφική της καταγραφή.