Στον πρόλογο του για την "Αρμάνς" ο Σταντάλ ειρωνεύεται τα μυθιστορήματα "πού χρειάζονται κάποιο κλειδί". Φράση Boomerang! Η "Αρμάνς" έχει οπωσδήποτε ανάγκη από ένα κλειδί, κι αυτό τό προσφέρει ο ίδιος με τό γράμμα του στον Προσπέρ Μεριμέ, πού ιδιαίτερα πρέπει να προσέξει ο αναγνώστης. Βιβλίο αινιγματικό και με πολλά υπονοούμενα, η "Αρμάνς", παρουσιάζει ξεχωριστό ενδιαφέρον.

Στην "Αρμάνς", πρώτο μυθιστόρημα του Σταντάλ συνυπάρχουν και αλληλοσυμπλέκονται τρία βασικά θέματα: α. η οδυνηρή περιπέτεια ενός ερωτικά ανίκανου, β. η συναισθηματική κρίση του Σταντάλ μετά την πρόσφατη, τότε, εγκατάλειψή του, από την ερωμένη του κόμισσα Κυριάλ, γ. η κοινωνική κριτική κυρίως ενάντια στην τάξη των ευγενών, την εποχή της Παλινόρθωσης.

Η δράση καθηλώνεται θεληματικά σ' ένα σαλόνι. Ο Οκτάβιος ντε Μαλιβέρ, εσωστρεφής, ψυχολογικά καταπιεσμένος και με ορισμένα βυρωνικά χαραχτηριστικά, είναι ο αντίποδας του Ιουλιανού Σορέλ. Στην "Αρμάνς" η κοινωνική καταπίεση είναι εντονότερη εξαιτίας της καταγωγής της. Η ερωτική τους ολοκλήρωση ανακόπτεται βασικά από τη σωματική αναπηρία του Οκτάβιου. Κι οι δύο ήρωες όμως έχουν πολλά κοινά χαραχτηριστικά: ιδιόρρυθμοι, ασυμβίβαστοι, απροσάρμοστοι, αποκομμένοι απ' το κοινωνικό τους πλαίσιο, με δυό λόγια παράξενοι.