Θα ήθελα τώρα να πω, γιατί, επιθυμώντας να αποδώσω στη γλώσσα μας ένα μικρό δείγμα νεανικής γραφής του μεγάλου δασκάλου, διάλεξα ανάμεσα στα τόσα παιδικά και εφηβικά γραπτά του ειδικά τη «Βιβλιομανία». (...) Με έθελξε από την πρώτη στιγμή, πριν καν ακόμη το διαβάσω, ο τίτλος του, γιατί κι εγώ υπήρξα βιβλιόφιλος και βιβλιομανής. (...) Ο δεκατετράχρονος όμως Φλωμπέρ, ενδιαφέρεται πρωτίστως να περιγράψει το πάθος της βιβλιομανίας αυτό καθαυτό, μεγεθύνοντάς το ως τις πιο ακραίες, τις έσχατες συνέπειές του, και πετυχαίνει να στήσει γύρω από το θέμα του μια ενδιαφέρουσα πλοκή, χωρίς πάντως και να εξοστρακίζει εντελώς από την αφήγησή του τις σχέσεις που προανέφερα, θίγοντάς, σε κάποια σημεία, ένα μικρό μέρος τους, με αδρές αλλά κάπως απλουστευτικές πινελιές.