Το 1965 ο Τόμας Κουν και ο Καρλ Πόππερ συναντήθηκαν στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου σε μια από τις πιο βαρυσήμαντες (όπως έμελλε να φανεί) φιλοσοφικές διαμάχες του 20ού αιώνα. Το διακύβευμα ήταν ούτε λίγο ούτε πολύ η ψυχή της επιστήμης και κανένας κλάδος δεν έμεινε άθικτος από τις συνέπειες της αναμέτρησης.

Σήμερα, το κορυφαίο βιβλίο του Κουν, Η δομή των επιστημονικών επαναστάσεων, παραμένει ένα από τα πιο πολυσυζητημένα και ευπώλητα ακαδημαϊκά έργα των προηγούμενων δεκαετιών. Αντίθετα, το σπερματικό έργο του Πόππερ, Η λογική της επιστημονικής ανακάλυψης, έχει περιέλθει σε σχετική αφάνεια.

Ο Στηβ Φούλερ υποστηρίζει ότι όχι μόνο αυτή η νίκη είχε αμφιλεγόμενες συνέπειες, αλλά και οι δύο στοχαστές παρανοήθηκαν στην πορεία. Μεταξύ άλλων, η διαμάχη εγείρει ένα ζωτικό ερώτημα: μπορεί η επιστήμη να αποτελεί μια ανεξάρτητη, προοδευτική δύναμη μέσα στην κοινωνία ή μήπως είναι προορισμένη να λειτουργεί ως το τεχνικό σκέλος του στρατιωτικού-βιομηχανικού συμπλέγματος;