Ο Ντελέζ γράφει για τις τέχνες με την ιδιότητα όχι του κριτικού αλλά του φιλοσόφου και επιμένει πως τα κείμενά του πρέπει να διαβαστούν ως φιλοσοφικά έργα, με την πιο κλασική έννοια του όρου. Ο ίδιος εξάγει έννοιες από τα λογοτεχνικά έργα που εξετάζει, καθώς και από τις συνδέσεις που εντοπίζει μεταξύ φιλοσοφίας, λογοτεχνίας και των άλλων τεχνών. Τα Κριτικά και Κλινικά δεν είναι μια απλή συλλογή άρθρων, μολονότι τα περισσότερα δοκίμια είναι αφιερωμένα σε μεμονωμένους συγγραφείς. Ο Ντελέζ αναπτύσσει σε αυτά μια σειρά από έννοιες σαν μοτίβα που εμφανίζονται και επανεμφανίζονται, και μάλιστα συνδέονται σε ολοένα πιο σύνθετες αντιστικτικές σχέσεις, ώστε να βρίσκουν -θα μπορούσε να πει κανείς- θέση σε μια λογική της λογοτεχνίας που είναι συνάμα και η λογική της ζωής.