Διότι, κατά βάθος, η ιδέα είναι φίλη της ιδέας, ακόμη και της αντίθετης, οι δε σοβαρές διαφωνίες προέρχονται πάντα από το γεγονός ότι στις ιδέες, που είναι ό,τι το θεϊκό υπάρχει μέσα μας, εμπλέκουμε τα χονδροειδή και ανθρώπινα πάθη μας.

Στις τρεις διαλέξεις που περιλαμβάνονται στο βιβλίο αυτό, ο Μπερξόν εξετάζει την ευγένεια ως ηθική και πολιτική αρετή (πρώτη διάλεξη), τους κινδύνους που απορρέουν από την ολοένα μεγαλύτερη επιστημονική εξειδίκευση (δεύτερη διάλεξη), την φρόνηση και την σημασία που έχουν γι’ αυτήν οι κλασικές σπουδές (τρίτη διάλεξη). Εκείνο δε που συνδέει θεματικά τα τρία κείμενα είναι το ερώτημα και η έγνοια του φιλοσόφου για την παιδεία του ανθρώπου ως πολίτη.