Πρόκειται για μια ανθολόγηση λιγότερο γνωστών σύντομων πεζογραφημάτων του μεγάλου συγγραφέα: περιλαμβάνονται διηγήματα που είχαν δημοσιευθεί σε διάφορα περιοδικά πριν το θάνατό του, κυρίως όμως ένας μεγάλος αριθμός από τα πεζά και τα σχεδιάσματα διηγημάτων που βρέθηκαν διάσπαρτα στα τετράδια εργασίας και τα ημερολόγιά του. Η μετάφραση ακολουθεί τη σχετική γερμανική κριτική έκδοση και, ως εκ τούτου, βασίζεται στο αυθεντικό κείμενο του Κάφκα, το απαλλαγμένο από τη μετέπειτα αυθαίρετη επεξεργασία του Μαξ Μπροντ.

Ο αναγνώστης θα ξαναβρεί στα κομμάτια αυτά το γραφειοκρατικό ύφος, την σε αρκετά σημεία αλλόκοτη σύνταξη, το παιχνίδι με τις αντιφάσεις και την υπαρξιστική προβληματική που γνωρίζει από άλλα κείμενα του Κάφκα. Τα μικρά αυτά πεζά επιφυλάσσουν ωστόσο και εκπλήξεις: η ιδιότυπη χρήση θεμάτων της ελληνικής μυθολογίας, οι αφοριστικού τύπου παρατηρήσεις και μια έντονη αίσθηση του χιούμορ είναι κάποια από τα στοιχεία που έρχονται να συμπληρώσουν την εικόνα του συγγραφέα της Δίκης και του Πύργου.

Ξεκινώντας από πολύ σύντομα, άγνωστα πεζογραφήματα λίγων παραγράφων ή σελίδων και καταλήγοντας στο σαφώς γνωστότερο και εκτενέστερο –αν και ημιτελές– Κτίσμα, ο τόμος περιλαμβάνει συνολικά 46 κείμενα και συμπληρώνεται από εισαγωγή, εκτενή βιβλιογραφικά στοιχεία για τα δημοσιευόμενα διηγήματα και εργοβιογραφικό σημείωμα για το συγγραφέα.